Türkiye Basketbol Federasyonu Lideri Hidayet Türkoğlu, Orlando Magic‘ten kadro arkadaşı Quentin Richardson’ın podcast programına konuk oldu ve gündeme dair açıklamalarda bulundu.
Eurohoops‘un derlediği haberde, Türkiye’de basketbolu yönetmeyi Avrupa ve ABD’deki örneklerle kıyaslayan Türkoğlu, şunları söyledi;
“Şu anda farklı bir durumdayım zira artık profesyonel hayattayım. Beklentiler ve yaklaşım farklı. Beşerler size NBA’de oynamış eski bir basketbolcudan daha farklı bir halde bakıyor.”
Federasyon lideri olmanın düzgün ve makus yanları var. Avrupa’da, burada (ABD’de) olduğundan daha farklı. Avrupa’da her şey sonuçlara bağlıdır. Şayet kazanıyorsan uygunsun. Kaybedersen, birilerini suçlamak zorundalar. Bunu her hafta sonu deneyimliyoruz. Her hafta sonu Türkiye’de yaklaşık 50 maç oynanıyor. İlla ki birilerinin kazanması gerekiyor, değil mi? Kazanan taraf için çok yeterlisin. Ama kim kaybederse kaybetsin bana, hakemlerime ve organizasyonuma sayıp sövüyor.
EuroLeague’de bütçesi 30 milyon dolar olan ekipler ve 3 milyon dolar olan gruplar var. Burada bir dengesizlik hakim. Oyuncuların kalitesi de tıpkı halde. Potansiyel olarak daha güçlü bir kadronun daha zayıf bir grubu yenmesi olağandır, değil mi? Bu kimse için şaşırtan olmamalı. Fakat bu zayıf kadrolar bile, federasyonu daha güçlü kadronun kazanmasına yardım etmekle suçluyor. Bu nasıl olabilir? Güçlü kadrodaki oyuncu tek başına 3 milyon dolar kazanıyor. Bu zayıf grubun bütçesine denk. Sonra gelip federasyonu, hakemleri suçluyorsunuz. İşimizin en güç kısmı bu.
Tecrübelerinizle ülkeniz için bir şeyler yapmaya çalışıyorsunuz. ABD’de öğrendiklerinizi genç jenerasyonlara ulaştırmaya çalışıyorsunuz fakat bazen durumlar hakikaten zorlaşıyor. Bu çeşit kuvvetli devirlerden sonra Amerika’ya gelip bir mühlet baş dinliyorum. Zihnimi temizliyorum ve sonra tekrar o savaşa geri dönüyorum.”
‘NBA’de ayakta alkışlıyorlar, Türkiye’de yuhalanıyorum’
Hidayet Türkoğlu, Türkiye’de basketbolu direktörün zorlukları neler, ‘Seni buna iten şey ne oldu?’ sorusunu şöyle yanıtladı;
Hidayet Türkoğlu’na, zorluklara karşın onu Türkiye’deki basketbol sisteminin bir kesimi olmaya iten şeyin ne olduğu soruldu:
“Dediğiniz üzere, bunun için aptal olmak gerek (gülüyor). Açıkçası bir şeyleri değiştirmek istiyorum. Türk basketbol tarihinde hiç yapılmamış bir şey inşa ediyorum. Bu cins şeyler bana tutku veriyor. Ayrıyeten, etrafımda bana yardım edecek arkadaşlarım var.
“Eşim bile bazen ‘Buna devam etmek zorunda mısın’ diyor. Türkiye’de maçlara gidiyorsunuz ve 10 bin kişi sizi yuhalıyor. Tertibin doruğundayken işler her şeyin önüne geçer. Bu hususta hiçbir şey yapamam.
Burada NBA maçına geliyorum, beşerler beni ayakta alkışlıyor. Kendi ülkeme dönüyorum, 10 bin kişi beni yuhalıyor. Orlando’ya geliyorum, 20 bin kişi tezahürat yapıyor. Büsbütün farklı zihniyetler. Lakin Türkiye’de hala başarmam gereken şeyler var. Tabi bunlar çabucak bir gün de olacak şeyler değil.”